Game On!

Een hele goede avond luitjes in het kikkerlandje. Even een klein verslagje over de afgelopen dagen. Er is nu al een bijna een week voorbij, de tijd gaat razendsnel hier. Zeker als je steeds uitslaapt tot 12 uur. Want 6/7 uur later is het alweer donker. In het vorige verslag heb je kunnen lezen dat we fietsen hadden gehuurd en een beetje de boel verkend hebben. Vrijdag de 29ste hebben we de lokale disco van Ubud onveilig gemaakt. Een groot succes!! We waren met z`n 5en. Nog 3 andere vrijwilligster, Bente en ik. Tot in de late uurtjes doorgefeest en daarna gauw naar bed, want de volgende dag hadden we al om 13:00 afgesproken om te lunchen. Uitslapen zat er dus niet in.

De volgende ochtend dus opgestaan en naar een restaurantje gefietst. Fietsen is echt super chill. Als je 10 minuten op straat staat te kijken naar het verkeer, zie je ongeveer 450 scooters, 60 auto`s en 2 fietsen. En dat zijn wij dus. We houden de Nederlandse eer hoog! Maar een scootertje is wel veel handiger. Dan kan je nog ergens heen in het weekend en voor school is dat ook handig voor als je op huisbezoek moet. (3x per week). Maar het is niet toegestaan van het Windesheim. Maar wij zijn pubers dus wie weet rijden we toch over een poosje op de scooter. Maar voorlopig zit ik helemaal goed op mijn fiets. Na de lunch zijn we op een echte Balinese markt aangekomen. We waren weer met z`n vijven. Op de markt waren echt 200 kraampjes die allemaal hetzelfde verkochten. Overal stonden balinese vrouwen met sarongs (doeken voor in de tempels) die ze wilde verkopen. Zij gebruikten de tactiek van een eeuwenoud beroep, namelijk die van een visser. Ze gooien een sarong om je nek, zeggen: OOOH, look good, cheap price, buy buy buy! Mocht je van goeden huize komen en die schitterende aanbod afslaan, en niet bij je arm worden gegrepen, dan loop je door kan je doorlopen tot het volgende kraampje met vissers.

Dan denk je dat dat het ergste is van de markt, maar nee. Ze verkopen dus bijna allemaal hetzelfde, en het zijn vooral spullen voor vrouwen. Dus ik zat in het ergste scenario wat er maar te bedenken valt: Op de markt met 4 vrouwen. Je slentert van de ene naar de andere kraam. Ze stoppen bij de meest onnozele dingen en hebben niet door dat het overal hetzelfde is. Deze dag was een van mijn zwartste dagen in mijn leven. Ik zit dus in een team met 7 vrouwen en ik. Als ik over straat loop of tijdens het uitgaan, zie ik jongens met verbazing en jaloezie kijken. Ze geven een knipoog en denken: die heeft het goed voor elkaar. Het enige wat ik denk is: Haal me hier weg!! Haha nee, zo erg is het ook niet. Maar als ik niet uitkijk zit ik zo bij de pedicure en word ik ongesteld. Ik mis wel wat mannelijk gezelschap. Ik mis mijn maatjes in nederland. Ik lees wel elke dag hun verhalen in de groepsapp, maar dat gaat zoals gewoonlijk helemaal nergens over. Met de jongens van het cafe waar we uit zijn geweest, heb ik wel een goeie klik. Dus ik ga het wel overleven.
De volgende dag was zondag, 31 augustus. In die nacht werd ik wakker met koortsverschijnselen. Ik pakte alvast een emmertje en voelde me niet goed. Ik werd ziek. We hadden afgesproken met de andere meiden om in de ochtend te gaan dansen. Dat scheen heel leuk te zijn. Maar ik voelde me niet goed, dus speelde voor sjaak afhaak. Bente ging vol goede moed naar het dansgebeuren. Het was een best grote zaal waar een DJ muziek draaide. Er liepen allerlei verschillende mensen. Het bijzondere aan deze activiteit is, dat je mag dansen op je eigen manier. Dat mag in de disco ook, maar hier komen toch wel gekke movies tevoorschijn. Mensen die over de grond rollen en lopen te springen, alles is geoorloofd. Er was zelfs een soort paringsdans. Niet alleen vogels doen dat, maar ook gekke Balinezen dus. Op deze zondag middag zijn we naar Belos House gegaan. Dat zit 200 meter verderop, en dat is ook een verblijf, net als waar wij nu in zitten. Maar dan een stuk mooier en luxer. Daar hebben we minder last van die kakelende kippen en tegenwoordig ook kakkerlakken. Ook heb je daar Wi-Fi en we mogen daar gewoon zitten met onze laptop. Vanaf 17 oktober trekken we daar in. Nu al zin in! We hadden afgesproken met onze schatjes om te skypen. Wat was het heerlijk om dat knappe koppie van mn vriendin weer te zien. Lekker een uurtje geskyped. Voor Bente en Darius werd het facetimen. Ondanks de woorden: `Darius, je ziet er echt niet uit met die brakke kop`, was het voor hun ook heel fijn om elkaar te zien. Ik kan me niet voorstellen hoe erg het is voor Kris en Darius om ons zolang te moeten missen, omdat wij best wel te gek zijn, maar wij hebben er ook wel veel moeite mee. Maar af en toe skypen is wel fijn.
Van 18:00-22:00 moesten wij hosten. Sjaki-Tari-us heeft een eigen warung (restaurantje) waar mensen de hele dag kunnen eten. Elke avond moeten 2 mensen hosten, dat houdt in dat je gasten die er komen eten, vraagt of ze wat informatie willen over de school en of ze een rondleiding willen. Super handig natuurlijk, want wij hadden nog niet op de school gewerkt, dus we wisten natuurlijk kei veel informatie. Zo gaat dat hier op Bali. Als je niks vraagt, vertellen ze je ook niks. Maar we hadden wat info van onze Duitse collega`s gekregen, dus we zouden ons wel redden. Toen begon de ellende. Ik waard nog steeds ziek en had knallende koppijn, Bente was gewoon Bente en er kwam natuurlijk niemand. Dan maar weer aan de Yatzee. Ik wacht al 4uur en 26 potjes op een nederlaag, maar de dobbelstenen lijken toch mijn kant te hebben gekozen. Na 3,5 uur kwamen de eerste klanten. Nadat ze eten hadden besteld, gingen wij erop af. Netjes voorgesteld in het Engels, bleken ze uit België te komen. Amai, daar waren we content mee! Rondleiding in het nederlands kunnen geven, helemaal super! Na het hosten naar bedje toe. De volgende morgen betekende onze eerste werkdag.
Na een slechte nacht ging het toch beter met mij. Koorst, koppijn en buikpijn waren voorbij. Mijn 2 downdagen leken over te zijn. Maar ik heb jullie nog niet verteld over een ander kwaaltje. Ik heb hier nu al 3 dagen last van. Bente doet het beter en deed hier maar een dagje aan. Omdat dit natuurlijk een onderwerp is waar je niet over praat, ga ik ook niet vertellen wat het is. Maar als je alle hoofdletters uit de volgende zin neemt en daar een woord van maakt, weet je het antwoord: De Irritante Aap Rende Richting Een Everzwijnennest. Hier wil ik verder niets meer over kwijt, alleen dat het strontvervelend is dat je elke keer naar de WC moet omdat je last heb van diarree. Deze blog is bedoeld voor de reis en stage verslagen inclusief details. Het lezen is op eigen risico en alleen Bente kan aansprakelijk worden gesteld hiervoor.
Maar genoeg onzin verkondigd, het is maandag. Wekker staat om 07:15. Even bikkelen om uit je tweepersoonbed te komen, douche, ontbijten en hup naar school. 08:20 waren wij present. We waren de eerste. Gelijk goeie indruk toch!! De kinderen zouden rond half 9 komen. Rond 08:50 kwam het eerste kind binnen. Wel echt gelijk zo`n schatje. Langzamerhand druppelde er steeds meer kinderen binnen. Het hoofd van Sjaki-Tari-Us, Iluh, vertelde wie in welke klas mocht kijken. Je ging gewoon een ochtendje observeren en kijken hoe het eraan toe gaat. Er zijn 4 klassen. De teenagers, de kleintjes, de Bintang (ster) en de Pelangi (regenboog). Ik zat samen met nog een andere studente in de Bintang klas. Daar was 1 teacher en nog 1 helper. We waren dus met z`n vieren. Dat kwam goed uit, want deze dag waren er maar 4 kinderen in de klas. En het waren allemaal schatjes. De kinderen zijn niet verplicht om te komen en betalen ook geen geld, dus het is altijd maar de vraag hoeveel er komen. Normaal zitten er 8 kinderen in deze klas, maar er kwamen er een paar niet omdat het te koud was. Ja, dat leest u goed, het was te koud. 23 graden, en dan nog klagen. Stelletje Hollanders! Maar de kinderen waren lief.
In de Pelangi klas van Bente waren wel 8 kinderen. En het was een chaos daar. Alle lieve kinderen zaten bij mij, en de relschoppers bij Bente. Ze sloegen elkaar, gooiden dingen naar elkaar en pakten elkaars speeltjes af. Een energievretende ochtend dus. Wij moesten gelijk de gymles geven. De activiteit voor de les was al bekend. Wij zette het klaar en deden het voor. We gaven eerst les aan de kleintjes. Bij deze klas zijn de moeders er de hele tijd bij. Als de moeder dus geen zin heeft om naar school te gaan, gaat het kind ook niet. Gym duurt daar maar 5 minuten. Iedereen gooit 2 of 3 x een bal, en dan is het over. De klassen Bintang en Pelangi hadden samen gym. Het was alsof je Bassie