Bestemming bereikt!
Door: Wilbert
Blijf op de hoogte en volg Bente en Wilbert
27 Augustus 2014 | Indonesië, Ubud
Afgelopen maandag was de grote dag aangebroken. 25 augustus. Een datum waar we lang naar hebben uitgekeken. De dag waarop we zouden vertrekken naar Bali. Het was een enerverende en zenuwslopende dag. Naar Schiphol met de bende van ellende, zoals vrienden en familie. Daar nog een laatste avondmaal gegeten, natuurlijk patatjes met een snack. Voor je het in de gaten had, was het al 19:30 en tijd om langs de douane te gaan. Maar eerst was daar het afscheid. Iedereen 40.338 kusjes en knuffels geven en bemoedigende woorden ontvangen. Het was een moeilijk en emotioneel afscheid. Maar achter de tranen verschuilt zich de lach. Nu was het tijd om vooruit te kijken en genieten van de reis. Naja genieten, 16 uur onderweg is toch een lange tijd.
Vliegtuig was klaar om te gaan. Wij waren klaar om te gaan. Ik had mijn afstandsbediening al in de hand, klaar om spelletjes te spelen tegen andere passagiers. Of niemand durfde tegen mij, of iedereen was bezig met het kijken van een van de 80 films. Genoeg keuze. Onderweg krijgen we eten en drinken, dus niks te klagen. Voor ik het wist was het 11 uur later en gingen we landen in Singapore. De reis vloog echt zo voorbij. Natuurlijk ook een paar uur geslapen.
Even uitstappen, plassen en weer langs de douane om vervolgens in hetzelfde vliegtuig weer te vliegen vanaf Singapore.
2 uur en 10 minuten vliegen. en toen waren we in Bali. Veilig geland en helemaal klaar voor het avontuur. We stapten uit en er stond een busje voor onze neus. Toen werd het proppen. Alle mensen in het busje. Wij hadden gelukkig goeie zitplekken. Ongeveer 45 seconde en 150 meter verder stopte de bus en waren we al bij de ingang van het vliegveld. Leuke sightseeingreis dus.
Weer langs een Bali(e) om je te laten checken. Verrassend genoeg mochten we het land binnen. We liepen een grote hal binnen waar er allemaal Balinezen stonden met bordjes met bestemmingen. Daar zou onze man staan die ons naar Ubud zou brengen. Zoeken, zoeken, zoeken maar hij stond er niet. Iedereen sprak ons aan. Niet voor handtekeningen of een foto, maar om ons te helpen. Lieve mensjes daar. We gingen naar een informatiebali(e) en daar werd onze man omgeroepen over de speaker. Uiteindelijk vonden we hem. Grappig ventje met een hoog en hard stemmetje. Uur rijden naar Ubud.
Op de weg was het chaos, voor ons doen dan. In Nederland rijdt iedereen mooi rechts en gestructureerd, hier in Bali is het gas op die lolly. Motors die overal doorheen scheuren. Je toetert elke 500meter minstens 1x. Maar wel een interessant ritje.
We kwamen in een straat, daar stopte we. Het is daar om half 7 al donker en we kwamen om half 10 bij ons verblijf. Langs de weg zit een goot van ongeveer 1 meter diepte. Dat wist ik pas toen mijn linkerbeen daarin verdween. Schaafwondje als souvenir is het enige wat ik hieraan overhield. Het zal helaas geen stoer litteken worden.
Ons verblijf heeft geen naam. We slapen in een stenen huisje zoals je die kent uit de drie biggetjes en de grote boze wolf. Ik in de rechter, Bente in de linker. (gezien vanaf onze veranda) Na een tijdje kwam ik erachter dat mijn bed 30 centimeter korter was dan die van Bente. Ik wilde ruilen maar daar had ze nog geen trek in. Gelukkig stonden de gekko`s aan mijn zijde, want die verschenen in haar kamer. Toen toch maar geruild, Trima kasi gekko`s.
Toen kwam het moeilijkste. Met een plafond van 3 meter hoog, was het een redelijke uitdaging om een klamboe op te hangen. met kastjes op bed, spannende capriolen op stoelleuningen en anderhalf uur later, hingen ze allebei! Ik denk al aan een stage bij eigen huis & tuin, maar eerst dit overleven.
Goeie eerste nacht gehad, Bente iets minder geslapen. De muur tussen onze kamers is heel dun, dus je hoort zelfs het zachtste scheetje. Gelukkig snurken ik en Bente niet.
Vandaag opgestaan rond 9uur, even douche en om 11 uur werden we opgehaald door een andere studente, Lizzy, die hier al 2 weken was. Zij leidde ons een beetje rond en bracht ons naar de school van Sjaki-Tari-Us. Geweldige school!! Niet heel groot, maar leuke sfeer en toffe mensen. We liepen een trap op naar 2 klaslokalen. Eerst de slippers uit, die zette we onderaan de trap. Bente vroeg nog of het veilig was om je slippers zo achter te laten, maar dat was geen probleem zei Lizzy. 5 minuten later liepen we de trap af. Ik deed me slippers aan, Bente deed haar slippers aan, maar de slippers van Lizzy waren nergens te bekennen. Best ironisch, maar niet grappig voor haar. We hebben ze ook niet meer kunnen vinden.
Daarna naar de supermarkt gegaan, eten gekocht en nu zitten we bij het huisje. Vanavond lekker eten met de rest van het team.
De foto`s volgen later. We hebben nu eventjes internet voor de laptop, maar binnenkort krijgen we daar ook een kaartje voor.
Ik heb het hier al erg naar me zin en kijk met veel plezier uit naar de komende maanden!
Ik (Bente) moet nog heel erg wennen, maar dit gaat vast ook goed komen. Een paar tranen zijn niet erg, het is niet niks.
Voor nu even voldoende informatie, toch?
Vliegtuig was klaar om te gaan. Wij waren klaar om te gaan. Ik had mijn afstandsbediening al in de hand, klaar om spelletjes te spelen tegen andere passagiers. Of niemand durfde tegen mij, of iedereen was bezig met het kijken van een van de 80 films. Genoeg keuze. Onderweg krijgen we eten en drinken, dus niks te klagen. Voor ik het wist was het 11 uur later en gingen we landen in Singapore. De reis vloog echt zo voorbij. Natuurlijk ook een paar uur geslapen.
Even uitstappen, plassen en weer langs de douane om vervolgens in hetzelfde vliegtuig weer te vliegen vanaf Singapore.
2 uur en 10 minuten vliegen. en toen waren we in Bali. Veilig geland en helemaal klaar voor het avontuur. We stapten uit en er stond een busje voor onze neus. Toen werd het proppen. Alle mensen in het busje. Wij hadden gelukkig goeie zitplekken. Ongeveer 45 seconde en 150 meter verder stopte de bus en waren we al bij de ingang van het vliegveld. Leuke sightseeingreis dus.
Weer langs een Bali(e) om je te laten checken. Verrassend genoeg mochten we het land binnen. We liepen een grote hal binnen waar er allemaal Balinezen stonden met bordjes met bestemmingen. Daar zou onze man staan die ons naar Ubud zou brengen. Zoeken, zoeken, zoeken maar hij stond er niet. Iedereen sprak ons aan. Niet voor handtekeningen of een foto, maar om ons te helpen. Lieve mensjes daar. We gingen naar een informatiebali(e) en daar werd onze man omgeroepen over de speaker. Uiteindelijk vonden we hem. Grappig ventje met een hoog en hard stemmetje. Uur rijden naar Ubud.
Op de weg was het chaos, voor ons doen dan. In Nederland rijdt iedereen mooi rechts en gestructureerd, hier in Bali is het gas op die lolly. Motors die overal doorheen scheuren. Je toetert elke 500meter minstens 1x. Maar wel een interessant ritje.
We kwamen in een straat, daar stopte we. Het is daar om half 7 al donker en we kwamen om half 10 bij ons verblijf. Langs de weg zit een goot van ongeveer 1 meter diepte. Dat wist ik pas toen mijn linkerbeen daarin verdween. Schaafwondje als souvenir is het enige wat ik hieraan overhield. Het zal helaas geen stoer litteken worden.
Ons verblijf heeft geen naam. We slapen in een stenen huisje zoals je die kent uit de drie biggetjes en de grote boze wolf. Ik in de rechter, Bente in de linker. (gezien vanaf onze veranda) Na een tijdje kwam ik erachter dat mijn bed 30 centimeter korter was dan die van Bente. Ik wilde ruilen maar daar had ze nog geen trek in. Gelukkig stonden de gekko`s aan mijn zijde, want die verschenen in haar kamer. Toen toch maar geruild, Trima kasi gekko`s.
Toen kwam het moeilijkste. Met een plafond van 3 meter hoog, was het een redelijke uitdaging om een klamboe op te hangen. met kastjes op bed, spannende capriolen op stoelleuningen en anderhalf uur later, hingen ze allebei! Ik denk al aan een stage bij eigen huis & tuin, maar eerst dit overleven.
Goeie eerste nacht gehad, Bente iets minder geslapen. De muur tussen onze kamers is heel dun, dus je hoort zelfs het zachtste scheetje. Gelukkig snurken ik en Bente niet.
Vandaag opgestaan rond 9uur, even douche en om 11 uur werden we opgehaald door een andere studente, Lizzy, die hier al 2 weken was. Zij leidde ons een beetje rond en bracht ons naar de school van Sjaki-Tari-Us. Geweldige school!! Niet heel groot, maar leuke sfeer en toffe mensen. We liepen een trap op naar 2 klaslokalen. Eerst de slippers uit, die zette we onderaan de trap. Bente vroeg nog of het veilig was om je slippers zo achter te laten, maar dat was geen probleem zei Lizzy. 5 minuten later liepen we de trap af. Ik deed me slippers aan, Bente deed haar slippers aan, maar de slippers van Lizzy waren nergens te bekennen. Best ironisch, maar niet grappig voor haar. We hebben ze ook niet meer kunnen vinden.
Daarna naar de supermarkt gegaan, eten gekocht en nu zitten we bij het huisje. Vanavond lekker eten met de rest van het team.
De foto`s volgen later. We hebben nu eventjes internet voor de laptop, maar binnenkort krijgen we daar ook een kaartje voor.
Ik heb het hier al erg naar me zin en kijk met veel plezier uit naar de komende maanden!
Ik (Bente) moet nog heel erg wennen, maar dit gaat vast ook goed komen. Een paar tranen zijn niet erg, het is niet niks.
Voor nu even voldoende informatie, toch?
-
27 Augustus 2014 - 14:36
Darius:
Vind ik leuk! Geniet ervan schatjes! Trots op jullie!! -
27 Augustus 2014 - 21:43
Mams:
Hoi Wilbert,
Leuk om de belevenissen te lezen en fijn dat de reis voorspoedig ging. leuke foto's dat kunnen we een beetje zien hoe je daar woont. Succes, love mams en paps Xxx
-
29 Augustus 2014 - 00:04
Aimée:
Veel plezier beide! Ik hoop dat je al iets meer gewend bent Bente.
Ga je missen!
Xx Aimée -
29 Augustus 2014 - 10:58
Peter:
Sjaki-tari-us nog aan toe! Je bent er net 2 dagen, en nu al zoveel beleefd. Leuk dat jullie ons op de hoogte houden van wat er allemaal gebeurd is en wat er gaat gebeuren!
Ik wens jullie een hele fijne tijd toe, en het zal vast een geweldige ervaring zijn!
Oh, en over die stage bij eigen huis & tuin hoef je je geen zorgen te maken, als je terug bent in Nederland staat er nog een vacature open als 'vijver-adviseur' ;)
Tot horus,
X Peter -
31 Augustus 2014 - 14:40
Mieke:
Het avontuur is begonnen en meteen al prachtige verhalen.Wat een wonderlijke andere wereld aan de andere kant van de aarde.Het ga jullie goed!
Mieke -
31 Augustus 2014 - 21:01
Jos Leunissen:
Hallo Wilbert,
beste baliekluiver, bijt je maar lekker vast in dat eiland en wat je daar allemaal tegenkomt. Ik wens je (en Bente, maar die ken ik niet) een mooie tijd toe. De dag nadat je weg was verzuchtte Kris dat het nog zo lang duurt, maar voor jou zal de tijd ongetwijfeld snel voorbij vliegen met al die indrukken.
Bijzonder aan andere culturen is dat dingen allemaal anders zijn, bijvoorbeeld wat je ruikt, de luchtjes. Wellicht kun je een volgende keer daar wat over vertellen, eventueel passend bij je foto's.
Samen met Kris heb ik overigens je fiets van het station in Amersfoort gehaald. Voor Kris zat het zadel van je fiets echt te hoog en ik kon er ook met moeite bij, dus heb ik die fiets naar Hoogland getrapt, van links naar rechts schurend over het zadel en de dag erna kon ik het nog voelen. Je hebt dus een herinnering achtergelaten in Hoogland/Amersfoort.
Op dit moment lig je waarschijnlijk al op een oor, te slapen voordat je morgen aan het werk, de stage, gaat. Of is stage nog niet aan de orde?
Het zal wel geen verband hebben met dat jij zo ver weg bent, maar met genoegen kan ik je vertellen dat het goed gaat met PSV, 4 gespeeld 12 punten.
Sampai, Jos
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
