Selamat Malam. (Goeden avond)

Gisteren was het 28 augustus, we zitten alweer 3 dagen op Bali.
Het was een bijzondere dag, een jaartje samen met mijn lieve vriendje en ik zit aan de andere kant van de wereld. Dat voelt gek!

Gisteren hebben we ervoor gekozen om lekker rustig aan te doen. We zouden eerst misschien met andere vrijwilligers naar Kuta gaan om aan het strand te chillen en te gaan stappen. Het leek me eerst wel leuk, maar aan de andere kant ging het me net allemaal wat te snel. We hebben dus besloten om lekker Ubud te verkennen. Rond 12:00 uur (Indonesische tijd) stonden Wilbert en ik op en ontbeten we op ons gemakje. De dag is nog maar kort, als je bedenkt dat het hier rond 18:00 uur al donker word. Dus, we moesten gaan verzinnen wat we wilden doen.
Wilbert is gaan kijken wat het huren van een fiets kost per dag en ondertussen heb ik een kostenplaatje voor mezelf gemaakt voor het eventuele verhuizen naar een duurdere homestay.
We zitten hier op zich prima, maar ik word elke ochtend om 05:30 uur gewekt door een irritante haan die besluit om achter mijn huis te gaan kraaien. Niet zo heel erg fijn dus.
Daarnaast is er bij de homestay die we op het oog hebben internet en ontbijt, maar is de plek zelf daardoor uiteraard wat duurder.

Uiteindelijk hebben Wilbert en ik een fiets gehuurd en zijn we lekker gaan rondrijden in Ubud. Overal om je heen zie je allemaal typisch Balinese dingen. Je moet in het verkeer goed opletten dat je links rijdt en vooral goed uitkijkt. Nou zijn de Balinezen wel heel erg oplettend dus je moet je best doen om omver gereden te worden. Verder lopen er op straat en in allemaal steegjes overal zwerfhonden, die naar je blaffen, maar eigenlijk banger zijn voor ons dan wij voor hen. Toch is het hier oppassen dat je niet gebeten wordt.
Wanneer je hier over de stoep loopt, moet je uitkijken voor alle offers die op de stoep liggen. De Balinezen zijn heel erg van het offeren en dat heeft natuurlijk een ontzettend gelovige achtergrond. Een offer ziet eruit als een heel klein bakje met plantjes en bloementjes waarin ook een stokje wierrook zit die wordt aangestoken. Ook zie je er soms stukjes fruit of snoepjes inliggen. Op het moment dat de wierrook nog brandt mag je absoluut niet op het offer gaan staan of het wegtrappen.
Wanneer het opgebrand is stelt het niks meer voor en wordt het of opgeruimd of gewoon weggelopen.
Wat ook erg grappig is, is dat er overal langs de weg mensen zitten die je een lift willen geven en die dan dus 30.000 keer vragen of je een taxi nodig hebt. Het is allemaal heel lief aangeboden, maar ik zit hier nu bijna 3 dagen en ik word er al een beetje moe van.
Wanneer je een winkel of een huis binnen gaat moet je je schoenen voor de deur uitdoen. Voeten zijn een onrein deel van het lichaam dus